Olympische Beren

Vrijdag, 24 juni 2011

Hoera, het is droog! Dat wil zeggen: vannacht was het droog en ook op het moment dat we opstaan. Om 9.15 uur zijn we klaar met alles en rijden in de richting van Whistler, daar zijn in 2010 een deel van de Olympische Winterspelen georganiseerd. Het is ongeveer 50 km dus een leuk ritje. Af en toe een klein buitje, maar dat mag de pret niet drukken. In Whistler gaan we eerst naar het Olympische plein, we kijken er wat rond en maken wat foto’s, uiteraard ook van de Olympische ringen. 

Daarna gaan we naar het Stadsplein, daar zijn aardig wat restaurantjes, koffietentjes en winkels. We vinden erg leuke baby/kinderkleren, die hoeven we in Vancouver dus niet meer te zoeken. We drinken heerlijke koffie bij Starbucks en lopen daarna nog naar de Peak2Peak kabelbaan, maar besluiten er niet in te gaan, het is nog erg bewolkt dus je kunt niet veel van het uitzicht zien, en we hebben al 2 kabelbanen gehad deze vakantie, je kunt niet aan de gang blijven. We kijken naar de vele Bikers, die eerst hun fiets vooruitsturen en er dan zelf achteraan gaan, om dan met een noodgang naar beneden te suizen. Om 12.30 uur houden we het voor gezien en gaan weer met de camper de route terug rijden, maar nemen eerst nog de weg naar Whistler Olympic Park, daar waren het schansspringen en de langlaufnummers van de Olympische Spelen. 

Op deze weg zien we 5 beren: 2 op de heenweg en 3 op de terugweg! De teller staat nu op 29, zouden we de 30 gaan vol maken? 

We rijden nu naar de Brandywine Falls, waar we eerst een paar boterhammen eten, en dan de korte wandeling naar de waterval maken. Hoewel we er al veel hebben gezien, genieten we weer heel erg van dit natuurschoon. Via Highway 99 rijden we, met nog een aantal korte stops, weer terug naar de camping, waar we om 15.30 uur aankomen. We drinken koffie en een glaasje rosé in de zon, maar dan begint het weer te regenen. We eten binnen, iets erg makkelijks deze keer, een kant en klare diepvriesmaaltijd. Er zit van alles in, groente, aardappelblokjes en kip. Even in de koekenpan en klaar. De avond brengen we weer door als altijd en we hebben weer een heerlijke dag gehad. De spanning stijgt, ons kleinkind kan nu iedere dag geboren worden. Of zou die kleine Uk wachten tot opa en oma weer thuis zijn?