Weer thuis

Dinsdag, 28 juni / Woensdag 29 juni 2011 
We staan om 7.00 uur op, we willen om 9.00 uur weg, dus we hebben 2 uur de tijd om aan te kleden, te eten, de restjes weg te gooien en de laatste dingen in te pakken. Alles loopt vlot en we rijden netjes op tijd weg om de camper naar Fraserway te brengen. We moeten even een stukje door de stad maar met de routebeschrijving die we hebben gekregen lukt het prima. We tanken de camper vol, leveren hem in en drinken daar een kopje koffie, vervolgens stappen we in de bus van Fraserway, die ons keurig voor het vliegveld af zet. We moeten nog 5 uur wachten, maar met winkeltjes kijken, koffiedrinken en internetten gaat de tijd redelijk snel. 

Om 16.05 uur gaan we de lucht in, hebben een perfecte vlucht die 9 uur duurt. We krijgen 2 maaltijden aan boord en de nodige drankjes. We proberen even te slapen(lukt niet). De tijd gaat snel. Om 10.20 uur Nederlandse tijd landen we op Schiphol, hebben binnen een uur de bagage en gaan dan met de bus naar Lang Parkeren. We rijden eerst naar Ermelo, even bij Hetty, Martin en de kinderen kijken. De baby is er helaas nog niet. We eten gezellig een boterhammetje mee en drinken nog een lekker bakje koffie en 16.00 uur gaan we richting Monster, waar we om 17.30 uur aankomen. 


Nu nog wat cijfers over de afgelopen vakantie. In totaal hebben wij 3564 kilometer gereden en hiervoor  gebruikte de Camper 700,2 liter benzine, dus ongeveer 1 op 5. We hebben in totaal 989 foto's gemaakt en ongeveer 1 uur aan film geschoten.
Het zit er op, een geweldige vakantie! We hopen dat jullie een beetje hebben kunnen meegenieten van onze verhalen. 

Stanley Park, Vancouver

Maandag, 27 juni 2011

Alweer onze laatste dag in Canada. We willen vandaag Stanley Park bezoeken, een heel groot park in Vancouver. We nemen weer de bus van 9.40 uur en zijn ruim een uur later op de plaats waar we moeten zijn, eerst een bus, dan 2 x de Skytrain en dan nog een bus. Alles is goed aangegeven en we hoeven nergens te wachten. Het Stanley Park is erg mooi, we beginnen eerst met een kopje koffie in het restaurant, daarna maken we een rondwandeling door een gedeelte van het park, we lopen door de rozentuin, langs het water waar we weer op de stad Vancouver uitkijken, langs de bekende beschilderde totempalen en allerlei standbeelden en andere bezienswaardigheden. 

Het is een wandeling van ongeveer 3 kilometer, maar we doen er best lang over want er is veel te zien en te fotograferen. We eindigen weer bij het restaurant, waar we lekker gaan lunchen want het is al 13.30 uur. We eten lekker en nemen er een karafje witte wijn bij, er staat niet zoveel op de kaart maar we kunnen toch wel iets vinden en nu hoef ik vanavond niet te koken. Om 14.30 uur nemen we de bus weer terug naar het station van de Skytrain en met een uurtje zijn we weer op de camping. Het weer heeft zich de hele dag nog goed gehouden, wel bewolkt, maar droog en vrij warm. Maar als we net lekker buiten zitten gaat het regenen, nou ja, dan maar naar binnen want we hebben nog veel te doen. De koffers moeten worden ingepakt en allerlei rommel weggegooid en opgeruimd.  We eten nog een tosti en als alles opgeruimd is gaan we douchen en dan is het tijd voor het verslag en de foto’s. Dit is het laatste blog vanuit Canada, Woensdag of donderdag komt er nog een blog met de laatste nieuwtjes. Dus ik zou zeggen hoedt het in de gaten de komende dagen.

Downtown Vancouver

Zondag , 26 juni 2011

Om 8.00 uur staan we op en gaan douchen en ontbijten. Het is een prachtige zonnige dag!  We gaan met de bus van 9.40 uur naar het metrostation en nemen daar de Sky Train naar Vancouver, we moeten 1 keer over stappen en ons eindpunt is Waterfront Station. We doen er bijna een uur over en het is dus ongeveer 10.30 uur als we in het centrum van Vancouver zijn. Het eerste wat we doen is de Lookout opzoeken, dat is een enorme uitkijktoren(170 meter) waar je met een supersnelle lift naar boven kunt, (1 minuut), en dan genieten van een heel mooi uitzicht over de stad en de bergen en de zee. 

De seniorenkorting geldt hier al vanaf 60 jaar, dus hoera! We krijgen 3 dollar korting! Als we genoeg gekeken hebben gaan we weer naar beneden en gaan Gastown in, een gezellige wijk met winkels en restaurantjes, waar ook de beroemde Steamclock staat, om het kwartier slaat het Westminster uurwerk, op stoom aangedreven. Erg leuk om te zien en te horen. 

We hebben inmiddels erge trek gekregen en gaan op een terrasje heerlijke koffie met warm appelgebak gebruiken. We slenteren nog wat door Gastown en gaan dan naar de volgende wijk: Chinatown. Ook erg leuk en gezellig met veel chinese winkeltjes. Ook bezoeken we de Chinese Garden, die is gelegen in het Chinese Park. Er staat een standbeeld van Sun Yat Sen. We lopen nog over een vlooienmarkt, maar daar voelen we ons niet zo thuis, en we gaan snel op zoek naar iets leuks om te gaan lunchen. Dit doen we bij The Old Spaghetti Factory, we zitten heerlijk buiten met een verrukkelijk broodje en een karafje witte wijn erbij.  Als we weer een beetje uitgerust zijn lopen we weer verder, naar Canada Place, dat is in de haven gebouwd in de vorm van een schip. Ernaast ligt het cruiseschip de Zaandam, van de Holland America Line. Wat een zeekasteel is dat! Inmiddels beginnen we onze benen aardig te voelen, we hebben zo tussendoor ook nog in de nodige winkeltjes gekeken en wat cadeautjes gekocht, en nu moeten we nog op zoek naar de Liquor Store, want we willen vandaag toch echt nog wel even genieten van een drankje als we terug bij de camper zijn. Het lukt, de rosé  gaat in de rugzak en we gaan naar het station om de terugreis te aanvaarden. Het lukt allemaal prima met de Sky Train en om 17.00 uur zijn we thuis. Moe, maar heel voldaan. We gaan lekker buiten zitten met een drankje en daarna eten we nog een kant en klaar maaltijd uit de vriezer . Na het eten kunnen we ook nog buiten koffie drinken en dan is het weer tijd voor foto’s en filmpjes en verslag.

Vancouver

Zaterdag, 25 juni 2011

Onze laatste dag op het “platteland”. Vandaag vertrekken we naar Vancouver. Het is maar een kilometer of 80, dus we hoeven ons niet te haasten. We rijden om 9.30 uur weg en komen al snel weer iets tegen waar we toch wel even willen kijken: de Shannon Falls. 

Je kunt de enorme waterval vanaf de weg al zien, we zetten de camper neer en wandelen er zo dicht mogelijk naar toe. Het was de hele ochtend nog droog, en een beetje zonnig, maar nu begint het net weer te regenen. We rijden weer een stukje verder over Highway 99 en we gaan op zoek naar een restaurant voor een kopje koffie, we slaan af bij Furry Creek, daar is een complex vakantiewoningen dat Olivers Landing heet. We maken er een prachtige wandeling langs het water, alles ziet er duur en verzorgd uit, maar geen restaurant voor koffie te vinden. Dan maar weer verder rijden, en op een gegeven moment komen we bij een baai van de oceaan waar we stoppen en ik zelf maar koffie zet. Er zijn erg veel mensen aan het duiken en het is erg leuk om er even rond te kijken, bovendien is het zonnetje weer gaan schijnen. Om 11.00 uur gaan we weer verder, over de Sea to Sky weg, zoals deze mooie snelweg heet. Al snel naderen we Vancouver en we volgen de routebeschrijving die op de gegevens van de camping staat. Het staat goed aangegeven en iets voor 12.00 uur komen we aan op de grote stadscamping. We boeken 3 nachten en gaan ons installeren. De plaatsen zijn heel erg klein, maar het lukt Bein om de camper er netjes in te krijgen en we zijn niet meer van plan om voor dinsdagochtend te gaan rijden. We eten een boterhammetje en gaan om 13.00 uur wandelen naar het Burnaby Lake. Ook willen we nog even naar de grote Mall die hier in de buurt zou moeten zijn, want we hebben niet zoveel rosé meer. Helaas, we kunnen de mall niet vinden en de wandeling wordt er één van 2 uur. Bekaf komen we thuis, zonder rosé. We gaan eerst maar eens uitrusten met een bakje koffie, buiten in de zon, er kunnen precies 2 stoeltjes naast de camper staan. Later wordt het te fris en gaan we binnen zitten, we hebben stapels foldertjes die we eerst eens uitzoeken en we maken een plan hoe we het morgen gaan doen als we met het OV naar downtown Vancouver gaan. We verdelen het laatste restje rosé en we eten kalkoenfilet met champignonsaus en rijst met doperwtjes. Na het eten een heerlijke douche en dan verslag typen, koffie zetten, foto’s en filmpjes op de laptop zetten en een paar uurtjes internetten.

Olympische Beren

Vrijdag, 24 juni 2011

Hoera, het is droog! Dat wil zeggen: vannacht was het droog en ook op het moment dat we opstaan. Om 9.15 uur zijn we klaar met alles en rijden in de richting van Whistler, daar zijn in 2010 een deel van de Olympische Winterspelen georganiseerd. Het is ongeveer 50 km dus een leuk ritje. Af en toe een klein buitje, maar dat mag de pret niet drukken. In Whistler gaan we eerst naar het Olympische plein, we kijken er wat rond en maken wat foto’s, uiteraard ook van de Olympische ringen. 

Daarna gaan we naar het Stadsplein, daar zijn aardig wat restaurantjes, koffietentjes en winkels. We vinden erg leuke baby/kinderkleren, die hoeven we in Vancouver dus niet meer te zoeken. We drinken heerlijke koffie bij Starbucks en lopen daarna nog naar de Peak2Peak kabelbaan, maar besluiten er niet in te gaan, het is nog erg bewolkt dus je kunt niet veel van het uitzicht zien, en we hebben al 2 kabelbanen gehad deze vakantie, je kunt niet aan de gang blijven. We kijken naar de vele Bikers, die eerst hun fiets vooruitsturen en er dan zelf achteraan gaan, om dan met een noodgang naar beneden te suizen. Om 12.30 uur houden we het voor gezien en gaan weer met de camper de route terug rijden, maar nemen eerst nog de weg naar Whistler Olympic Park, daar waren het schansspringen en de langlaufnummers van de Olympische Spelen. 

Op deze weg zien we 5 beren: 2 op de heenweg en 3 op de terugweg! De teller staat nu op 29, zouden we de 30 gaan vol maken? 

We rijden nu naar de Brandywine Falls, waar we eerst een paar boterhammen eten, en dan de korte wandeling naar de waterval maken. Hoewel we er al veel hebben gezien, genieten we weer heel erg van dit natuurschoon. Via Highway 99 rijden we, met nog een aantal korte stops, weer terug naar de camping, waar we om 15.30 uur aankomen. We drinken koffie en een glaasje rosé in de zon, maar dan begint het weer te regenen. We eten binnen, iets erg makkelijks deze keer, een kant en klare diepvriesmaaltijd. Er zit van alles in, groente, aardappelblokjes en kip. Even in de koekenpan en klaar. De avond brengen we weer door als altijd en we hebben weer een heerlijke dag gehad. De spanning stijgt, ons kleinkind kan nu iedere dag geboren worden. Of zou die kleine Uk wachten tot opa en oma weer thuis zijn?

Regen, shoppen en wandelen

Donderdag, 23 juni 2011

Als we wakker worden regent het, helaas. Wel zijn er hier en daar blauwe stukjes in de lucht, dus er is hoop. We doen alles op ons gemak en gaan om 10.00 uur naar de stad, eerst naar het informationcenter, waar het gezellig is en we het internet even gebruiken, want de wifi op de camping werkt niet zo goed. We drinken er een heerlijke beker koffie met een lekker gebakje erbij. Na een uurtje stappen we op en gaan shoppen. We bekijken de winkels in de winkelstraat, we staan erg lang bij de babykleertjes te kijken, maar nee, dit is het toch niet.(hopelijk vinden we iets leuks in Vancouver, Hetty). Dan gaan we nog een hele grote supermarkt in waar het lekker rustig is, zodat we op ons gemak kunnen uitzoeken wat we de laatste dagen willen eten. Het is inmiddels al bijna 12.00 uur en we gaan de camper weer in, op zoek naar iets leuks om te bezichtigen. Er moet volgens de borden een Eagle View Point zijn, maar wij kunnen het niet vinden, we rijden een paar rondjes en geven het dan op. We besluiten om naar Alice Lake Provincial Park te gaan. Dat is dichtbij en als we de camper hebben neergezet gaan we eerst ons verse brood eten. Het smaakt erg lekker. Het wordt wat droger, dus na het eten stappen we uit en gaan een wandeling om het meer maken, een heerlijke wandeling van ongeveer 30 minuten, niet te steil en lekker makkelijk. Na de wandeling rijden we weer terug en gaan nog een keer zoeken naar het Eagle View Point, en we komen er toch achter waar het is. Er zijn geen arenden op dit moment, die komen er vooral in november t/m januari, omdat op dat moment er veel zalm in de rivier is. Toch is het weer een leuke wandeling over een dijk langs de rivier met veel borden waarop uitleg gegeven wordt. Inmiddels is het ongeveer 15.00 uur en gaan we weer terug naar de camping. We proberen even buiten te zitten maar al snel gaat het weer regenen dus maken we het in de camper gezellig. We nemen een bakkie koffie en later een glaasje rosé en we eten gekookte aardappels met gemengde groente(broccoli, wortelschijfjes en peultjes) met een varkensfiletlapje. (tip voor andere kampeerders: doe de aardappels en de groente in 1 pan, als de aardappels gaar zijn is de groente dat ook, en je hebt minder pannen nodig en verbruikt minder gas). Helaas blijft het steeds regenen, dus we kunnen niet buiten zitten, maar we maken het toch wel gezellig, de avond is weer om voor we er erg in hebben. Omdat wifi op de camping niet snel is zal ik proberen om morgen nog wat foto's te plaatsen.  

De Duffey Lake Road

Woensdag, 22 juni 2011

Als we om 7.15 uur opstaan is de lucht stralend blauw! We maken alles in orde en vertrekken om 8.30 uur van de camping want we hebben een lange rit voor de boeg. Nog even tanken, 90 liter voor $ 119,77, en om 8.45 uur kunnen we echt op pad. Bij Hat Creek Ranch slaan we linksaf en gaan we Highway 99 op, ook wel Duffey Lake Road genoemd. Het is een schitterende weg, met om de andere bocht weer een adembenemend uitzicht. Hoge bergen, snelstromende beekjes en woeste rivieren, en dat alles met een strakblauwe lucht erboven. In de plaats Lillooet stappen we even uit om een paar boodschappen te doen en natuurlijk drinken we bij een heel mooi picknick plaatsje koffie. Een paar kilometer verder komen we bij Lake Seton, ook al weer een ansichtkaart om te zien, we staan er een tijdje te kijken en maken een heleboel foto’s.  Na een mooie slingerende weg met flinke  bochten komen we bij Duffey lake, weer erg de moeite waard.  De volgende stop is bij Joffre Lakes Provincial Park, daar gaan we de stoeltjes buiten zetten en in het zonnetje onze boterhammen opeten. Dan trekken we de wandelschoenen aan, want we gaan naar het Lower Joffre Lake lopen. Door de sneeuw. De mensen die Marja kennen, en weten hoe zij een dalend pad af gaat, kunnen zich ongeveer voorstellen hoe zij een dalend pad afgaat waar een pak half ontdooide, en weer vastgevroren, glibberige sneeuw ligt. Voor de mensen die dit niet van haar kennen:  houden zo! Maar uiteindelijk is het gelukt en het was de moeite meer dan waard. Het Lower Joffre Lake is een juweel, ongerept, doodstil en adembenemend mooi. De terug weg gaat uiteraard omhoog en dat levert nauwelijks problemen op. We komen weer terug bij de camper en gaan de mooie weg weer vervolgen. Net voor de plaats Whistler(olympische winterspelen 2010, skiën) gaan we in een café heerlijke koffie drinken met een stuk taart erbij, waarna we weer energie genoeg hebben voor het laatste stukje van de rit. We rijden nog maar net en zien dan een zwarte beer met 2 jongen. Niet verwacht dat we nog meer beren zouden zien, de teller staat nu op 24!  Ons einddoel vandaag is Squamish, we vinden weer een leuke camping, krijgen een prachtige plaats en reserveren voor 3 nachten.  We installeren de boel en gaan aan de rosé, en we kunnen ook weer buiten eten. Pasta en een lekkere rauwkostsalade erbij. Na de koffie zitten we nog even buiten maar om 20.15 uur wordt het te fris en ga ik binnen het verslag zitten typen. 

Lake Seton

Hell's Gate in de Fraser river

Dinsdag, 21 juni 2011

Het wordt een mooie zonnige dag, en als we ontbeten hebben en klaar zijn met alles, gaan we om 9.00 uur met de camper weg in de richting van Boston Bar, waarin de buurt de Hell’s Gate ligt. Het is een rit van 140 kilometer, dus we stoppen onderweg een keer om een kopje koffie te zetten en de benen even te strekken. Dit doen we bij Thompson Valley, het is er mooi en rustig en lekker warm. Dan rijden we verder, want we hebben nog een ritje voor de boeg, en om 11.30 uur komen we aan bij Hell’s Gate, daar wringt de Fraser River zich door een kloof van 33 meter en je kunt er met een kabelbaan overheen, de start is op de Columbia Mountains en je eindigt op de Pacific Mountains. 

Het  is een spectaculair gezicht, dat woeste water onder je. Als we aan de overkant zijn, gaan we eerst alles bekijken, we lopen over  de brug die over de rivier gaat, en we lopen langs alle bezienswaardigheden. We eten er een heerlijk broodje hamburger en we bezoeken ook de souvenirwinkel nog even, maar wat we zoeken hebben ze niet. Na ongeveer 1 ½  uur gaan we weer met de kabelbaan omhoog en terug naar de camper. We rijden weer in de richting van Cache Creek, het is een rit van 2 ½ uur maar erg de moeite waard, het landschap varieert heel erg, dus vervelen doet het nooit. We stoppen in het plaatsje Lytton, daar stroomt de Thompson river in de Fraser river. 

Om 15.30 uur zijn we weer op de camping waar we ons weer installeren op hetzelfde plekje als gisteren en we gaan genieten van de zon en een glas rosé. We eten buiten, kipfilet met champignonsaus, rijst en doperwtjes. Om 20.30 uur wordt het iets te fris en gaan we naar binnen voor verslag en foto’s. 

Meren en muggen

Maandag, 20 juni 2011

Vandaag beginnen we aan de laatste week van de vakantie, wat gaat dat snel! Na ons bekende ochtendritueel gaan we om 9.00 uur weg, met bepaalde tanks geleegd, en de andere weer gevuld, vertrekken we in zuidwestelijke richting. Via Highway 5 gaan we bij Little Fort de Interlakes Highway op. De naam zegt het al: we rijden langs veel meren. Op Highway 5 komen we beer nr 21 tegen, helaas geen foto van kunnen maken. Ook nog een paar herten, die staan wel op de foto. Onze eerste stop, voor een kopje koffie is bij Lac des Roches.

Lekker  buiten in het zonnetje ons bakkie gedronken. We rijden weer verder en langzaam verandert het landschap. We zien nog wel bergen met sneeuw op de achtergrond, maar geleidelijk aan wordt het lager. De zon schijnt af en toe en ook hebben we nog wel een paar keer een buitje, maar niet meer die plensregen van een paar dagen geleden. Bij 90 Mile House slaan we de Cariboo Highway op. Een aantal plaatsen wordt zoveel Mile House genoemd. Dit heeft te maken met de goldrush die in de plaats Lilooet begon bij 0 mile. Het zijn de afstanden van die plaatsen tot Lilooet. Onderweg picknicken we bij een rest area en om 13.30 uur komen we bij de Hat Creek Ranch, dat is een soort openluchtmuseum, met een boerderij en bijgebouwen uit begin 1900, en een nagebouwd dorp van de Shuswap Nation (Indianen).

We rijden met een koets met 2 paarden ervoor een ritje over het terrein en bekijken een huis met alle oude meubels en allerlei leuke details. We worden begeleid door honderden muggen, en de muggenbulten zijn niet meer te tellen. Het is inmiddels warm geworden, en door de vele regen die er de laatste tijd is gevallen schijnen er meer muggen te zijn dan anders. Het is een leuke attractie, en na ongeveer een uur rijden we verder naar Cache Creek, dat is onze verblijfplaats voor de komende 2 nachten. We halen een paar boodschappen en gaan dan naar de camping, er is niemand bij de receptie maar er hangt een briefje aan de deur dat iedereen een plaatsje kan zoeken en later zich maar eens moet komen melden. Het wachtwoord van het Wifi internet staat ook op dat briefje, da’s makkelijk. We zoeken een plaatsje, richten de boel weer in en ik ga maar even een wasje draaien, hopelijk de laatste deze vakantie. We kunnen heerlijk buiten zitten,  er komen steeds meer campers binnen en de ene is nog groter dan de andere. We gaan lekker een glaasje rosé drinken en ook kunnen we buiten eten. We hebben een restje chili con carne en een restje macaroni, en het smaakt weer prima. Na het eten zitten we nog een poosje buiten te lezen maar om 20.30 uur wordt het te koud, dus gaan we binnen verslag en foto’s doen.

Watervallen en muggen

Zondag 19 juni 2011

Hoera, het is alweer droog! We staan om 7.15 uur op, en als ik boterhammetjes sta te roosteren, gaat ineens het brandalarm af! We zijn vergeten een raampje open te zetten en er blijft een boterham iets te lang in het apparaat zitten. Het geluid is hard genoeg om de gehele Monsterse brandweer te kunnen laten uitrukken, inclusief alle oud-ledenJ

Om 9,15 uur hebben we alles weer klaar en vertrekken we voor een leuke tocht naar Wells Gray Provincial Park. Hier hebben we gisteren de 1^e waterval bezocht en vandaag staan nummer 2 en 3 op het programma. Het is even rijden, maar zeer de moeite waard. We zien eerst de Dawson Falls, die is maar 5 meter hoog, maar wel 91 meter breed!

We kunnen er een heel eind naar toe lopen, wat we natuurlijk ook doen, het is weer een machtig mooi gezicht. De volgende stop is bij de Helmcken Falls, die is 137 meter hoog en daarmee tweeënhalfmaal zo hoog als de Niagara.

Onderweg drinken we een kopje koffie in de camper, en later eten we onze broodjes. Het is vrijwel droog, en niet koud, maar nu lijken alle muggeneitjes uit te komen en ze hebben het allemaal op ons voorzien, je ziet om je heen allemaal mensen die wild om zich heenslaan om van de muggen af te komen. We rijden dezelfde weg weer terug en komen dan nog bij de Green Mountain Lookout, daar is een uitzichtpunt met een schitterend uitzicht op de wildste gebieden van British Columbia, veel van de bergtoppen die je ziet zijn nog nooit beklommen en hebben geen naam. Aan 1 kant hangt nog bewolking over de hoge bergen, maar aan de andere kant is het helder en heb je een geweldig mooi uitzicht. Verder gaat de tocht, en we stappen nog een keer uit bij The Third Canyon, ook weer een prachtig uitkijkpunt over een kloof. Rustig rijden we daarna weer naar de camping en kunnen heerlijk buiten gaan zitten, het wordt zelfs warm en de korte broek kan aan! Heerlijk om een poosje te lezen in de zon, een sapje erbij en later een rosétje, als we gaan eten valt er net weer een klein buitje, dus dat moet even binnen gebeuren. Na het eten is het weer droog en kunnen we nog tot 20.45 uur buiten zitten. Dan is het weer tijd voor de foto’s, filmpjes en het verslag en we gaan zoals altijd niet te laat naar bed.

Waterval en een heerlijk diner

Zaterdag, 18 juni 2011

Voor de verandering regent het als we wakker worden. En niet zo’n klein beetje ook. We gaan om 7.00 uur al uit bed, lekker koffie drinken en kijken of er in Nederland iemand achter de pc zit. Heerlijk om onbeperkt internet te hebben in je campertje. Het regent vrolijk verder, maar om 9.30 uur stappen we toch gewoon op om een leuke tocht te gaan maken. Eerst naar het informatie centrum, wat leuke dingetjes bekijken en een route van de omgeving halen. Dan een supermarkt zoeken, dat valt nog  niet mee, maar uiteindelijk hebben we er toch 1 gevonden. Nog even naar de farmers market, dat zijn 5 kraampjes waar mensen iets uit de moestuin verkopen en zelfgebreide mutsen. Daar zijn we dus snel uitgekeken. We stappen in de camper en gaan naar een waterval, er zijn er een heleboel hier in de buurt, maar we willen er vandaag 1 doen en morgen de rest. Voor we bij de Spahats waterval komen zien we een leuk tentje om koffie te drinken en we nemen er een heerlijk gebakje bij. Bij de waterval is het erg mooi, we wandelen er een beetje rond en we merken dat het weer aan het opknappen is.

Er is ook een uitkijkpunt, the Shadden, over de Clearwatervallei, daar kijken we ook nog een poosje naar het mooie uitzicht. We eten in de camper een broodje en daarna rijden we nog wat in de omgeving en stappen hier en daar uit, waar we maar denken dat er iets te zien is. Zo komen we bij een punt waar de zalm ieder jaar doorheen trekt. Het is nog steeds droog, en we gaan eens een keer op tijd naar de camping om lekker buiten te kunnen zitten. Marja zit even heel gezellig een uurtje met Hetty te chatten, wat is internet toch een geweldig medium. Om 18.30 uur gaan we uit eten in restaurant The Painted Turtle. Dat is op de camping, een prima restaurant, Bein eet forel en ik kip, en allebei een lekker nagerecht. En natuurlijk een lekker flesje wijn erbij.

De avond is rustig en gezellig. Op de camping zit een groot Canadees gezelschap en er is iemand die zingt en zichzelf op de gitaar begeleidt, het klinkt leuk.

Weg uit de Rocky Mountains

         Vrijdag, 17 juni 2011

Als we opstaan regent het nog net zo hard als de avond ervoor. Ontzettend, wat een bak water is er al naar beneden gevallen. We zijn vroeg klaar, om 8.30 uur verlaten we de camping, we gaan nog even naar Jasper om te tanken en om geld te pinnen. Dan gaan we op weg naar ons volgende doel, we verlaten de Rocky Mountains en daarmee hopelijk ook de regen en we gaan weer naar British Columbia. Om 9.15 uur passeren we de tijdzone, het horloge kan weer een uurtje terug, het is dus nu pas 8.15 uur! Onze eerste stop is bij Mount Robson, de hoogste berg van Canada, 3954 meter. Hij is niet te zien, want er is nog erg veel bewolking, maar de hele omgeving is er prachtig en we maken een wandelingetje van ongeveer 20 minuten. Het wordt zowaar een beetje zonnig, een hele verademing na al die regen. Ik zet een kopje koffie en als dat op is gaan we weer verder in de richting van Clearwater, waar onze volgende camping is.  Bij Blue River stappen we nog een keer uit, daar kun je op de rivier een berensafari maken. We gaan dit niet doen, we hebben al 20 beren gezien    ( klinkt dit erg decadent?) en zo’n boottochtje lokt ons niet echt aan. Wel gaan we heerlijk op het terras aan het water zitten en eten een lekker broodje hamburger. 

Dan gaat de tocht weer verder, om  ongeveer 14.45 uur komen  we aan op de camping gelegen aan Dutch Lake. Het is erg mooi, en we kunnen zowaar buiten zitten met een kopje koffie. Maar helaas, het is maar van korte duur, de lucht wordt al grijzer en het gaat weer flink regenen. Af en toe is het even droog, dan gaan we weer naar buiten om een wandelingetje te maken en even buiten te zitten met een glas rosé. De macaroni eten we maar binnen op. ’s Avonds is het wel droog, maar fris, dus gaan we ook binnen zitten maar kunnen door het grote achterraam van de camper op het meer uitkijken en op een groepje Canadezen met een houtvuurtje.

Jasper e.o en veel regen

Donderdag, 16 juni 2011

Het heeft de hele nacht geregend, en als we wakker worden om 7.00 uur regent het nog steeds, en het ziet er niet naar uit dat het snel droog wordt. We blijven nog wat langer in bed liggen en om 8.15 uur gaan we er toch maar eens uit en gaan ontbijten en wassen/aankleden.  We laten ons niet beïnvloeden door het slechte weer en gaan er een leuke dag van maken. Om te beginnen rijden we naar Jasper, naar de wasserette. Niet om te wassen, maar om een half uurtje internet te gebruiken. We hebben nu iedereen weer kunnen bereiken en alle telefoonnummers weer in ons bezit. Het verslag van 4 dagen wordt op Hyves gezet en we drinken in diezelfde wasserette een heerlijke kop cappuccino met een lekker stukje gebak erbij, handig bekeken van die lui, het zit er vol, het is warm en gezellig. Als we klaar zijn stappen we weer op en het plenst nog steeds. We overwegen even om naar een museum te gaan, maar we besluiten om toch gewoon in de auto te stappen en naar het Maligne Lake te rijden, wat op onze planning stond. Ondanks de regen is het een mooie tocht, en na een poosje zien we auto’s stil staan langs de weg, en dat betekent: wild! Na een tijdje zoeken zien we een beer boven in een boom zitten! Dit is nummer 20!  We vervolgen onze tocht en komen langs Medicin Lake, het water daarvan verdwijnt voor een groot deel in de poreuze bodem, hierdoor kan het gebeuren dat in de late herfst het meer geheel leeg staat. We stappen er niet uit maar rijden door naar het volgende meer. Bij het Maligne Lake is het rustig, het regent nog steeds en het is koud, maar we laten ons niet kennen en gaan toch wandelen. Er is verse sneeuw gevallen, grappig om in juni naaldbomen met sneeuw te zien. Even voor de collega’s in Duinhof: mijn Pieter van Foreest regenjasje is niet waterdicht meer!  Na een kwartiertje wordt het ons te koud en gaan we in de camper een paar lekkere broodjes eten, waarna we weer verder rijden. We komen nu bij de Maligne Canyon, hier stroomt de Maligne rivier doorheen.

Het is een heel diepe kloof, er is een wandelpad met 6 bruggen en we lopen daar een stuk van, tot en met de 4^e brug. Het is weer spectaculair mooi, de donderende waterval , de mooie bomen en de steile rotsen. Het regent nog wel, maar niet meer zo hard, en voor deze wandeling maakt het niet eens zoveel uit.  Voldaan keren we naar de camper terug en gaan weer in de richting van Jasper. Nog heel even internetten en dan naar de camping. Tijd voor een lekker glaasje rosé en een hapje en dan ga ik eten koken. We hebben vandaag rösti rondjes, worteltjes en een varkensfilet lapje. Na de afwas rijden we met de camper naar de douches, het plenst nog steeds! Lekker opgefrist drinken we een kopje koffie en bekijken we de foto’s, filmpjes en wordt het verslag geschreven. Dit was een echte regendag, maar ondanks dat toch een heerlijke! 

2e deel Icefields Parkway

Woensdag, 15 juni 2011

Het heeft vannacht geregend maar als we om 7.15 uur opstaan is het droog. We werken ons hele ochtendprogramma weer af, en als we de volle tanks weer geleegd hebben en de benzinetank weer gevuld, rijden we om 9.15 uur weg van de camping.  We komen weer een beer tegen en ook een white tailed deer. We gaan weer in de richting van Columbia Icefields, en daar gaan we nu onderaan de Athabasca gletsjer staan om nogmaals te genieten van de schoonheid van de natuur. We drinken in de camper even een kopje koffie en rijden dan weer door, we gaan nu het noordelijke deel van de Icefields Parkway rijden, eerst hebben we even een flinke bui, maar later klaart het weer op en zien we weer reusachtige bergen met sneeuw verschijnen.  We rijden voorbij de Sunwapta Falls, maar als we later bij de Athabasca Falls komen stappen we wel uit en lopen naar de reusachtige waterval.

Dan is het weer tijd voor een boterhammetje en we moeten nog een stukje doorrijden naar Jasper, waar onze volgende camping is. We rijden de camping eerst even voorbij want we willen Jasper in om boodschappen te doen en te kijken of we ergens internetverbinding kunnen krijgen. Na een tijdje zoeken vinden we een wasserette waar ook internet is, er is wel wifi, maar we kunnen niet op alle webpagina’s komen, maar het belangrijkste kunnen we doen zodat de familie weer weet waar we zijn. Ook hebben we eindelijk weer telefoon verbinding, wat toch wel een prettig gevoel geeft. Met weer een goed gevulde koelkast rijden we Jasper weer uit en gaan naar de camping die we voor 2 dagen gereserveerd hebben. We krijgen een mooie plaats, installeren ons en gaan een glaasje rosé drinken. Wat later eten we chili con carne met rijst .

De camping  is zo groot en is er maar 1 douchegebouw, dat het wel 10 minuten lopen is, en aangezien wij daar ’s avonds niet veel puf meer voor hebben rijden we met de camper tot het gebouw, en we zijn niet de enigen die dat doen. Na een lekkere douche maken we het weer gezellig in de camper en drinken een kopje koffie, schrijven het verslag, bekijken de foto’s en we maken plannen hoe we ons programma verder laten verlopen, want we hebben besloten om niet naar Vancouver Island te gaan om diverse redenen.  We gaan proberen om i.p.v. 2 nachten 3 nachten in Clearwater te blijven en vervolgens in Cache Creek en Brackendale 2 nachten om vervolgens in Vancouver ook nog een extra nacht te blijven.

2 dagen

Voor de 12e naar beneden scrollen, belangrijk voor dries

Maandag, 13 juni 2011

Na een lekker geslapen te hebben worden we om 6 uur wakker, het is erg koud en we blijven nog tot 7 uur liggen. Dan staan we op en doen lekker de kachel aan terwijl we ons wassen en ontbijten. We willen vroeg weg, want we hebben een vol programma vandaag. Om 8.45 uur rijden we weg van de camping.  We gaan eerst naar de Bow Valley Parkway, dit is de oude snelweg maar is nu een toeristische route waarop geen vrachtverkeer mag komen en je niet harder mag dan 60 km per uur. De kans om wild te spotten is dan ook vrij groot. Onze eerste stop is Johnston Canyon, daar maken we een wandeling van een uur en komen o.a langs een waterval. Het is weer erg indrukwekkend, de Johnston Creek stort zich met donderend geraas in het ravijn. Na de wandeling is het tijd om Bein z’n knie te koelen en ondertussen drinken we een kopje koffie. Dan vervolgen we onze reis , als we ineens veel auto’s aan de kant zien staan weten we: daar is wild! En ja, we zien 2 beren, waarvan wij denken dat het Grizzly beren zijn. We rijden weer verder en en genieten van het mooie landschap. De volgende stop is bij Lake Louise, we zijn dan al van de Bow Valley Parkway af. Als we bij het meer staan gaat het erg hard regenen, daarom gaan we eerst in de camper een boterhammetje eten en als het weer een beetje opknapt gaan we opnieuw bij het prachtige meer kijken en maken er een paar fraaie foto’s. We rijden een stukje terug, want er is nog een meer dat we graag willen zien, Moraine Lake. Daarop ligt nog aardig wat ijs, en ook langs de kant van de weg ligt nog aardig wat sneeuw. Het is maar goed dat we warme kleren hebben meegenomen.  We rijden terug naar de plaats Lake Louise, daar gaan we tanken en rijden dan naar de Icefields Parkway. De naam alleen is al een plaatje, maar helaas begint het net te stortregenen als wij die fraaie weg oprijden. Gelukkig wordt het na een half uurtje wat droger en kunnen we op verschillende plaatsen uitstappen om te genieten van de bijzonder mooie gletsjers en meren.  Bij de Saskatchewan Crossing verlaten  we de Icefields parkway en gaan op Highway 11 richting onze camping. En weer hebben we geluk, we zien een zwarte beer met 3 jongen!  Er worden deze dag heel wat foto’s en filmpjes gemaakt! Om 16.30 uur komen we aan op de camping die we weer voor 2 dagen hebben gereserveerd, inmiddels schijnt de zon en kunnen we voor de camper een glaasje rosé drinken. We zijn best moe na deze lange dag, maar toch moet er even een wasje worden gedraaid en gedroogd en we proberen internet verbinding te krijgen, maar dat werkt helaas niet. Ons eten is erg makkelijk vanavond, een blikje doperwtjes, aardappelsalade en een restje kipfilet met saus, en het smaakt ons weer prima. De avond ziet er weer uit als alle andere avonden, en we zijn moe, maar erg voldaan na een geweldige dag. En als klap op de vuurpijl komt er om 21.00 uur nog een dier voorbij dat een Moose zou kunnen zijn.   

Maandag, 13 juni 2011

Na een lekker geslapen te hebben worden we om 6 uur wakker, het is erg koud en we blijven nog tot 7 uur liggen. Dan staan we op en doen lekker de kachel aan terwijl we ons wassen en ontbijten. We willen vroeg weg, want we hebben een vol programma vandaag. Om 8.45 uur rijden we weg van de camping.  We gaan eerst naar de Bow Valley Parkway, dit is de oude snelweg maar is nu een toeristische route waarop geen vrachtverkeer mag komen en je niet harder mag dan 60 km per uur. De kans om wild te spotten is dan ook vrij groot. Onze eerste stop is Johnston Canyon, daar maken we een wandeling van een uur en komen o.a langs een waterval. Het is weer erg indrukwekkend, de Johnston Creek stort zich met donderend geraas in het ravijn. Na de wandeling is het tijd om Bein z’n knie te koelen en ondertussen drinken we een kopje koffie. Dan vervolgen we onze reis , als we ineens veel auto’s aan de kant zien staan weten we: daar is wild! En ja, we zien 2 beren, waarvan wij denken dat het Grizzly beren zijn. We rijden weer verder en en genieten van het mooie landschap. De volgende stop is bij Lake Louise, we zijn dan al van de Bow Valley Parkway af. Als we bij het meer staan gaat het erg hard regenen, daarom gaan we eerst in de camper een boterhammetje eten en als het weer een beetje opknapt gaan we opnieuw bij het prachtige meer kijken en maken er een paar fraaie foto’s. We rijden een stukje terug, want er is nog een meer dat we graag willen zien, Moraine Lake. Daarop ligt nog aardig wat ijs, en ook langs de kant van de weg ligt nog aardig wat sneeuw. Het is maar goed dat we warme kleren hebben meegenomen.  We rijden terug naar de plaats Lake Louise, daar gaan we tanken en rijden dan naar de Icefields Parkway. De naam alleen is al een plaatje, maar helaas begint het net te stortregenen als wij die fraaie weg oprijden. Gelukkig wordt het na een half uurtje wat droger en kunnen we op verschillende plaatsen uitstappen om te genieten van de bijzonder mooie gletsjers en meren.  Bij de Saskatchewan Crossing verlaten  we de Icefields parkway en gaan op Highway 11 richting onze camping. En weer hebben we geluk, we zien een zwarte beer met 3 jongen!  Er worden deze dag heel wat foto’s en filmpjes gemaakt! Om 16.30 uur komen we aan op de camping die we weer voor 2 dagen hebben gereserveerd, inmiddels schijnt de zon en kunnen we voor de camper een glaasje rosé drinken. We zijn best moe na deze lange dag, maar toch moet er even een wasje worden gedraaid en gedroogd en we proberen internet verbinding te krijgen, maar dat werkt helaas niet. Ons eten is erg makkelijk vanavond, een blikje doperwtjes, aardappelsalade en een restje kipfilet met saus, en het smaakt ons weer prima. De avond ziet er weer uit als alle andere avonden, en we zijn moe, maar erg voldaan na een geweldige dag. En als klap op de vuurpijl komt er om 21.00 uur nog een dier voorbij dat een Moose zou kunnen zijn.   

Maandag, 13 juni 2011

Na een lekker geslapen te hebben worden we om 6 uur wakker, het is erg koud en we blijven nog tot 7 uur liggen. Dan staan we op en doen lekker de kachel aan terwijl we ons wassen en ontbijten. We willen vroeg weg, want we hebben een vol programma vandaag. Om 8.45 uur rijden we weg van de camping.  We gaan eerst naar de Bow Valley Parkway, dit is de oude snelweg maar is nu een toeristische route waarop geen vrachtverkeer mag komen en je niet harder mag dan 60 km per uur. De kans om wild te spotten is dan ook vrij groot. Onze eerste stop is Johnston Canyon, daar maken we een wandeling van een uur en komen o.a langs een waterval. Het is weer erg indrukwekkend, de Johnston Creek stort zich met donderend geraas in het ravijn. Na de wandeling is het tijd om Bein z’n knie te koelen en ondertussen drinken we een kopje koffie. Dan vervolgen we onze reis , als we ineens veel auto’s aan de kant zien staan weten we: daar is wild! En ja, we zien 2 beren, waarvan wij denken dat het Grizzly beren zijn. We rijden weer verder en en genieten van het mooie landschap. De volgende stop is bij Lake Louise, we zijn dan al van de Bow Valley Parkway af. Als we bij het meer staan gaat het erg hard regenen, daarom gaan we eerst in de camper een boterhammetje eten en als het weer een beetje opknapt gaan we opnieuw bij het prachtige meer kijken en maken er een paar fraaie foto’s. We rijden een stukje terug, want er is nog een meer dat we graag willen zien, Moraine Lake. Daarop ligt nog aardig wat ijs, en ook langs de kant van de weg ligt nog aardig wat sneeuw. Het is maar goed dat we warme kleren hebben meegenomen.  We rijden terug naar de plaats Lake Louise, daar gaan we tanken en rijden dan naar de Icefields Parkway. De naam alleen is al een plaatje, maar helaas begint het net te stortregenen als wij die fraaie weg oprijden. Gelukkig wordt het na een half uurtje wat droger en kunnen we op verschillende plaatsen uitstappen om te genieten van de bijzonder mooie gletsjers en meren.  Bij de Saskatchewan Crossing verlaten  we de Icefields parkway en gaan op Highway 11 richting onze camping. En weer hebben we geluk, we zien een zwarte beer met 3 jongen!  Er worden deze dag heel wat foto’s en filmpjes gemaakt! Om 16.30 uur komen we aan op de camping die we weer voor 2 dagen hebben gereserveerd, inmiddels schijnt de zon en kunnen we voor de camper een glaasje rosé drinken. We zijn best moe na deze lange dag, maar toch moet er even een wasje worden gedraaid en gedroogd en we proberen internet verbinding te krijgen, maar dat werkt helaas niet. Ons eten is erg makkelijk vanavond, een blikje doperwtjes, aardappelsalade en een restje kipfilet met saus, en het smaakt ons weer prima. De avond ziet er weer uit als alle andere avonden, en we zijn moe, maar erg voldaan na een geweldige dag. En als klap op de vuurpijl komt er om 21.00 uur nog een dier voorbij dat een Moose zou kunnen zijn.   

Dinsdag, 14 juni 2011

Na een frisse nacht staan we om 7.15 op en gaan ontbijten en aankleden. Om 8.45 vertrekken we al van de camping(waar we vanavond weer terug komen) omdat we weer veel willen doen. Om te beginnen rijden we naar de Saskatchewan Crossing en slaan af naar de Icefields Parkway.  Onze dag begint weer goed, we zien een prachtige Grizzly beer, die er echt voor gaat staan om op de foto gezet te worden.  We rijden naar Columbia Icefield, om daar met een speciale bus,  de Iceflield Explorer,  de Athabasca Gletsjer te bezoeken. Dit is weer een heel bijzondere ervaring, we staan op een 300 meter dikke ijslaag, en het is een schitterend gezicht. We hebben erg veel geluk, want het is zonnig en dat maakt het nog extra mooi. De tour duurt ruim een uur, en als we in het  informationcenter terug zijn gaan we daar lunchen, er is een warm/koud buffet, inclusief koffie en nagerecht, en voor de prijs hoef je het niet te laten want we zijn voor 2 personen maar 50 dollar kwijt, wat neer komt op ongeveer 35 euro. We waren eerst van plan om vanavond uit eten te gaan, maar dat hebben we dus nu al gedaan. We hebben vandaag iets te vieren, we zijn 5 jaar getrouwd!  Na deze heerlijke lunch is het ongeveer 13.00 uur. We stappen weer in de camper en rijden weer terug naar de Icefields Parkway om die weer een stukje terug te rijden, omdat we gisteren in verband met het slechte weer een paar dingen niet hebben kunnen zien. Nu is het veel beter weer, dus gaan we eerst naar het Peyto Lake. Nou ja…beter weer, hoe hoger we komen hoe grijzer het wordt en juist bij het meer begint het te regenen. Is ook niet erg, het is toch weer tijd om de knie te koelen en een kopje koffie gaat er ook altijd nog wel in. De regen houdt langzaam op en we gaan  een wandeling maken naar het meer toe, de zon komt helemaal door en even later staan we aan een adembenemend mooi turquoise meer. Er worden vandaag weer heel wat mooie foto’s gemaakt. De volgende stop is bij Bow Lake, dat ziet er weer heel anders uit en daar ligt nog heel wat ijs op. Dit hadden we gisteren ook al gezien maar dan met stromende regen. We zijn blij dat we nog een keer gegaan zijn want het is de moeite waard. Dan rijden we weer richting camping, bij de Saskatchewan Crossing is een winkel, daar kopen we een grote fles water, want het water is hier niet lekker en daardoor smaakt de koffie niet goed. Ook kopen we er nog een paar cadeautjes. Dan volgt er nog een rit waarin we een heleboel beren zien, een  zwarte beer die de weg over steekt, en even later een moeder met 3 jongen!  We kijken onze ogen uit. Op de camping proberen we eerst weer of er internet verbinding is, maar nee dus, en de telefoon heeft ook geen bereik. We vinden dat niet echt prettig, we zijn nu voor niemand bereikbaar.  Ik hoef niet meer te koken, dus we eten een paar boterhammen en gaan dan alle foto’s en filmpjes van vandaag bekijken. Als we net aan de koffie zitten loopt er een zwarte beer voorbij de camper!!! We kunnen vanuit de camper foto’s maken en filmen. We gaan dus vanavond niet de deur meer uit, beren zijn erg mooi, maar ik zie ze het liefst vanaf een veilige plek. De rest van de avond brengen we weer door zoals altijd.

In verband met internet problemen geen foto's.

Banff e.e

Speciaal bericht voor Dries. Zou jij z.s.m. jouw telefoonnummer en eventueel 06 nummer en het nummer van Ma kunnen mailen naar bein@kabelfoon.net. Dit in verband met de rioolgang van ons mobieltje. Bedankt  Bein en Marja.

Zondag, 12 juni 2011

We hebben lekker geslapen en om 7.15 uur staan we op. Het is heel erg koud, het lokt niet aan om naar buiten te gaan om te douchen, dus wassen we ons heerlijk op de ouderwetse manier met een teiltje, en als we gaan ontbijten zetten we zelfs de kachel even aan. We zijn in de Rocky Mountains, en dat is te merken. Om een uur of 9 zijn we met alles klaar en gaan we met de camper naar Banff, daar vinden we al snel een Starbucks, daar drinken we koffie en kunnen met de laptop aan de slag. Al snel hebben we alles geregeld en weten Hetty en Gerard ons nieuwe telefoonnummer.  Om 10.30 uur gaan we weer naar de camper een vervolgen onze trip. We zien weer een heleboel mooie dingen. Het is wisselend bewolkt, de ene keer lopen we in een bui en de andere keer in de zon.

De eerste stop is bij een plaats waar puntige rotsen te zien zijn, Hoodoos. Dit is een natuurverschijnsel dat ontstaan is door duizenden jaren van wind en water langs de rotsen. Na hier even gelopen te hebben rijden we weer verder door Banff National Park. De volgende stop is bij Lake Minnewanka, een prachtig meer waar we ook weer een klein stukje wandelen, een lange afstand gaat nog niet met de knie van Bein. Het gaat ineens erg hard regenen en we schuilen in een soort hut. Ineens is het ook weer droog en lopen we weer naar de camper. Het uitzicht wat we steeds hebben is ondanks de bewolking schitterend, en soms is er ook weer een stuk blauwe lucht wat het nog mooier maakt. We rijden weer een stukje verder en komen een groepje Big horn sheep tegen, beesten met erg grote ronde horens. We komen bij het volgende meer, Two Jack Lake, ook al weer zo mooi en daarna volgt er nog een meer, Johnson Lake, daar gaan we een tijdje zitten en een paar broodjes eten.

Om 13.15 uur rijden we richt Banff, naar de Sulphur Mountain, daar kun je met een gondola omhoog en we vinden dat het weer inmiddels goed genoeg is om het te doen. Dat is ook weer genieten, we zitten samen in een cabine die ons bijna tot de top van de 2281 meter hoge berg brengt. Het laatste stuk moet gelopen worden over een trap, wij kunnen helaas niet helemaal naar boven, maar ook waar wij zijn  is het panorama overweldigend mooi. We kijken er een tijdje rond en lopen via de onvermijdelijke souvenirshop weer terug. We rijden nog even met de camper Banff  in, om nog wat rond te kijken en ik koop er een leuk ding voor ons nieuwe kleinkind. Hij of zij is er nog niet eens en er wordt al een souvenir voor gekocht. Dan is het 16.00 uur en we vinden het genoeg voor vandaag, we rijden weer naar de camping waar we de vorige nacht ook hebben gestaan en het is zonnig, dus we kunnen buiten een glaasje rosé drinken. We eten aardappels en boontjes en een hamburger, lekker gewoon en het smaakt ons heerlijk. De avond is weer als altijd, we hebben altijd veel te doen, Bein zet foto’s en filmpjes op de laptop,ik schrijf het verslag en verder lezen we nog wat.

Van een telefoon en de bergen die voorbijgaan

Zaterdag, 11 juni 2011

We hebben gisteren tot 21.30 uur buiten kunnen zitten, heerlijk genieten van de mooie bergen waar nog  een klein beetje zon op stond. We hebben heerlijk geslapen en om 7.15 uur staan we op. Het is nu wel bewolkt, maar de zon doet weer zijn best. Na douchen, ontbijten en opruimen gaan we met de camper naar het toiletgebouw, daar kun je de afvaltanks legen. De wc kan worden geleegd  met een slang die je in een buis in de grond moet steken, en als Bein iets voorover buigt om die slang te bevestigen glijdt de telefoon uit zijn borstzakje…..jawel, regelrecht de afvoerbuis in.  Dat is even een probleem, hoe lossen we dit op? Nu deze maand ons 2^e kleinkind geboren gaat worden, willen we toch wel heel graag bereikbaar zijn.  We kunnen nu nog even internet verbinding maken, dus we kunnen aan de kinderen laten weten dat we op zoek moeten naar een andere telefoon, en dat ze ons nieuwe nummer z.s.m. krijgen. Dan gaan we eerst maar verder met het legen van de tanks, en daarna rijden we naar Golden. Daar gaan we eerst boodschappen doen voor een lang weekend, dan vragen waar  we een cell-phone kunnen kopen en gelukkig vinden we een prima winkel waar we erg goed geholpen worden.  De telefoon hebben we dus nu, en een nieuw nummer, maar aangezien we alle telefoonnummers kwijt zijn kunnen we het aan niemand doorgeven. Vroeger namen we een ouderwets velletje papier mee met adressen een telefoonnummers, maar dit jaar voor het eerst vonden we dat niet nodig.  Op onze volgende camping is geen internet, dus zullen we morgen een internetcafé opzoeken, dan kunnen we ons weer melden bij de familie.

Zo, dat was een heel gedoe, en dat samen met de dikke pijnlijke knie van Bein, zorgt ervoor dat ons humeur iets aan vrolijkheid heeft  ingeboet. Dit willen we niet laten gebeuren, dus we gaan eerst maar eens een lekker kopje koffie drinken en dan weer verder met genieten van al het moois wat Canada te bieden heeft. En dat is heel wat!

We rijden weer over de Trans Canadian Highway, we komen langs en over de Kicking Horse River. Onze eerste stop is bij de Wapta Falls, daar stond een wandeling op het programma maar die is i.v.m. de zere knie niet te doen.  We rijden weer verder, en komen bij de Natural Bridge, de woeste rivier heeft de rotsen zo uitgesleten  dat het op een natuurlijke brug lijkt. Het is prachtig! De volgende stop is maar een 7 km verder, bij Emerald Lake, een prachtig blauw-groen meer waar je helemaal omheen kunt wandelen, maar wij lopen een klein stukje. Inmiddels zijn we in de provincie Alberta gekomen, we hebben gisteren trouwens de klok een uur vooruit moeten zetten, dat was ik gisteren vergeten in het verslag te zetten. Het tijdsverschil met Nederland is nu 8 uur.  We komen nu bij de Spiral Tunnels, daar kun je de trein in een tunnel zien rijden als hij met de achterste wagons de vorige tunnel nog niet uit is. Helaas is de trein net weg dus moeten we dit spektakel missen. Als we weer verder rijden gaat het heel hard regenen, we kunnen even niet zoveel zien van de hoge bergen, maar gelukkig is het na ongeveer een uur weer droog en als we in Banff aankomen bij de camping die we al vanuit Nederland hebben geboekt, is het zelfs een beetje zonnig. Het is een enorm grote camping, we hebben er water en elektriciteit, maar verder biedt deze camping niets dan een prachtig uitzicht. Even denken we nog naar Banff te gaan met de pendelbus, maar het is al zo´n eind lopen naar die bus dat we het maar laten en heerlijk voor de camper gaan zitten met een glaasje rosé, en het internetcafé zal toch echt tot morgen moeten wachten.  Na  een uurtje wordt het te fris buiten, dus ga ik naar binnen om te koken, rijst met kip madras wordt het deze keer. We eten weer lekker en de avond wordt weer doorgebracht zoals altijd, lezen en verslag schrijven.   

 Het is nu zondag 12-06-2011 en zitten bij Starbucks in Banff waar een internet verbindings is. Er zitten dit keer geen foto's bij daar het uploaden nogal wat tijd kost en wij er zo weer op uitgaan om de Rocky Mountains te verkennen.

Richting de Rockies

Vrijdag, 10 juni 2011

Om  7.00 uur staan we op en maken ontbijt klaar. Na eten, douchen en aankleden maken we ons weer reisvaardig en gaan de camping verlaten. Het is droog, maar wel bewolkt. We rijden Revelstoke National Park weer in en maken de eerste stop bij de Skunk Cabbage Trail. Dat is een korte wandeling over houten planken, die over een moeras liggen waar enorme koolplanten groeien, en verder is het er ook erg mooi om te zien, en er stroomt de Illecillewaet River. We lopen heel langzaam, het gaat redelijk met Bein z’n knie.

De volgende stop is maar een paar kilometer verder, daar lopen we de Giant Cedars Trail. De naam zegt genoeg, er groeien gigantische Ceders. De natuur is prachtig, het enige nadeel is dat je de snelweg en de trein op de achtergrond hoort.

We vervolgen de Trans Canadian Highway en rijden het Glacier National Park in, met het ene mooie uitzicht na het andere. De bergen worden steeds hoger en er ligt nog veel sneeuw op.  Omdat er nog zoveel sneeuw ligt, zijn verschillende wandelingen niet te maken, anders hadden er nog 3 korte wandelingen op het programma gestaan. Maar misschien is het voor de knie ook wel beter om niet zoveel te lopen. We komen bij de Rogers Pass, 1330 meter hoog, daar stappen we uit om in het restaurant een kopje koffie te drinken en er iets bij te eten.

Dan gaan we weer verder over de prachtige weg en stoppen nog een keer bij Beaver Valley, ook weer een schitterend uitkijkpunt waar we in een inmiddels heerlijk warm zonnetje staan.

Ons einddoel vandaag is de plaats Golden, om 15.30 uur komen we aan bij de camping die Bein had uitgezocht en daar krijgen we een prachtige plaats, met uitzicht op een besneeuwde bergen en we kunnen heerlijk buiten zitten. We drinken een lekker glaasje rosé en eten ook buiten, een hamburger, gekookte worteltjes en aardappelsalade. Het smaakt weer prima, en na het eten zit ik nog buiten dit verslag te typen. De internet verbinding is slecht, dus de kans bestaat dat dit verslag pas over een paar dagen geplaatst kan worden. De komende 2 dagen zitten we in Banff op een camping zonder internet. Dus misschien gaat  het volgende blog pas begin volgende week de deur.

Mount Revelstoke National en naar de dokter

Donderdag, 9 juni 2011

Na een redelijk goede nacht staan we om 7.15 uur op. Het is droog en nog wat fris. We ontbijten lekker in de camper en als we alles opgeruimd hebben gaan we op pad. We hebben de camping voor 2 dagen geboekt dus we komen hier vanmiddag terug. We rijden naar Mount Revelstoke National Park. Bij de ingang kopen we een jaarkaart, dan kunnen we de rest van de vakantie alle nationale parken bezoeken die we tegen komen. We kunnen door rijden tot de sneeuwgrens op 1125meter hoogte, daar zetten we de camper neer en gaan buiten genieten van de schitterende omgeving. De zon schijnt heerlijk en de lucht is op dat moment strak blauw. Vandaar hebben we een prachtig uitzicht op Revelstoke en de omliggende bergen.

We zouden een wandeling willen maken, maar Bein heeft al een paar dagen een pijnlijke knie, die nu ook helemaal dik wordt. We besluiten om na het bezoek aan het park in Revelstoke een dokter op te gaan zoeken want zo kan het niet met die knie. We vragen bij het visitorcentre waar de dokter zit en die zit om de hoek. We lopen er naar toe en vragen of we terecht kunnen. Dat kunnen we, van 13.30 tot 15.00 uur is er een inloopspreekuur.  Het is 11.30 uur, dus we gaan eerst ergens lunchen,  heerlijke broodjes en soep. Daarna lopen (voor Bein betekent dat meer strompelen) door Revelstoke, maken foto’s en kopen al 1 souvenir. Om 13.00 uur gaan we in de wachtruimte bij de dokter zitten en om 14.30 uur staan we weer buiten. Bein heeft vocht in de knie, we krijgen een recept mee voor een smeerseltje, en het advies de knie te koelen en een stevig verband aan te leggen. Bij de apotheek/drogist kunnen we het recept inleveren en kopen er een ijszak en een brace voor de knie, en die brace helpt wel een beetje. De komende dagen even ons programma een beetje aanpassen, hopelijk kunnen we volgende week weer wandelen.

We halen nog een paar boodschappen en om 15.30 uur zitten we lekker in de zon naast de camper met een glas rosé. We kunnen ook buiten eten deze keer, we doen makkelijk, een hamburger, een restje macaroni en wat coleslaw. Het smaakt heerlijk en pas om 19.00 uur gaan we naar binnen, dan wordt het te fris.

Vandaag slechts 35 kilometer gereden. Morgen gaan we via het Glacier National Park naar Golden. Een rit van ongeveer 150 kilometer.

Na het meren district nu richting de bergen

Woensdag,  8 juni 2011

We slapen deze nacht aardig goed en we komen een beetje in het ritme, om 7.30 staan we op, al zijn we voor die tijd natuurlijk al wel een paar keer wakker geweest. Na de regen van gisteren is het vannacht droog geworden en ondanks de bewolking ziet het er een stuk vriendelijker uit. We gaan lekker ontbijten en wassen en aankleden en om 9.15 uur rijden we weg van de camping. We rijden eerst naar het stadje Penticton, daar ligt in een meer een oude raderboot en die gaan we bekijken. 

Het zonnetje probeert er al doorheen te komen, het lijkt een heel mooie dag te worden.  Vandaag voor de eerste keer de tank gevuld. Daar waren we wel even mee bezig. Er ging 103 liter in en we hadden 444 kilometer gereden.Leuk zo een campervakantie in Canada. Dan rijden we weer verder, onderweg  zien we heel veel moois, meren en bergen, het grootste meer is het Okanagan meer met een lengte van 110 kilometer. We rijden door een grote stad, Kelowna, met veel grote winkels, maar gelukkig rijdt het lekker door.  Om een uur of 11 stoppen we om een lekker kopje koffie te drinken, handig als je alles bij je hebt in de camper. We kijken een poosje uit over het water en gaan dan weer verder.  De volgende stop is bij een visitorcentre in Enderby. Daar eten we een broodje aan de Shuswaprivier. 

Het is er prachtig en inmiddels ook lekker warm.  In Enderby halen we nog wat geld uit de muur want dat gaat hier behoorlijk hard en verder gaat de reis. We rijden richting Revelstoke, en  we komen nog iets moois tegen, een waterval en een hangbrug, bij Crazy Creek. Als we de100 treden weer opklimmen, begint het te regenen. Er valt een flinke bui, maar gelukkig zitten we weer in de camper en  het duurt niet lang en al snel zien we tussen de wolken door mooie bergen met sneeuw erop.

Om ongeveer 15.30 uur komen we aan op de camping in Revelstoke, Lamplighter Campground. We krijgen een prachtige plaats, vanuit de camper zien we een berg met sneeuw, en we gaan ons even installeren, en maken dan een rondje over de camping. Dan is het hoog tijd voor een wijntje en een hapje, en om 17.45 uur gaan we eten. We blijven hier 2 nachten. Morgen gaan we naar het Revelstoke National Park.

De eerste beren (en niet op de weg)

Is het echt pas dinsdag? Het lijkt of we hier al veel langer zijn!

We hebben best aardig geslapen, voor het eerst in de hoogslaper van de camper. Eerst een paar keer droog oefenen om in bed te klimmen, en wat nog belangrijker is: er weer uit! Het is even wennen maar het  bed ligt lekker en we zijn vanmorgen wel vroeg wakker, maar voelen ons uitgerust. Natuurlijk zitten we al weer supervroeg aan het ontbijt en we hebben nog ruim de tijd om lekker wat aan te rommelen en het internet op te gaan. Om ongeveer 9.30 uur rijden we weg, het regent helaas, van de mooie omgeving is nu niet veel te zien. We rijden eerst naar het plaatsje Hope, daar gaan we naar een bezoekerscentrum, daar kopen we een goede wegenkaart en ansichtkaarten, en we nemen wat folders mee.

We rijden naar Coquihalla Canyon Provincial Park, daar stroomt een wilde rivier, de Coquihalla, door een gorge en daar zijn 5 tunnels, waar vroeger de trein doorliep en waar je doorheen kunt lopen, we maken een wandeling van ruim een half uur en ondanks de regen genieten we er heel erg van. Deze tunnels waren het decor van de film Rambo 1.

Om een uur of 11 rijden we weer verder, naar Manning provincial Park, en om half 12 zien we onze eerste beer!! Hij (of zij), zit aan de kant van de weg lekker te eten en we zetten de auto neer, houden het raam dicht en filmen en fotograferen de beer, die er eens lekker voor gaat zitten. Binnen een uur komen we 3 beren tegen, maar de eerste was het mooiste.

De eerste:

Het weer is over het algemeen regenachtig, maar heel af en toe is het droog en laat de zon zich even zien. Ook is het een stuk kouder dan gisteren, maar we hebben jassen bij ons en warme vesten. Om 13.00 uur maak ik even wat boterhammen klaar bij het Mannig Resort, want door alles wat er te zien is zou je vergeten te eten. Bij dit resort komen veel grond eekhoorns voor die uit je hand eten, zo tam zijn deze diertjes. Naast de beren hebben we ook nog een aantal hertachtigen gezien waarvan we de naam nog niet weten,maar dat komt nog wel.Via een mooie route rijden we naar Penticton, we komen door een gebied waar de bergen veel minder hoog zijn en waar veel fruit geteeld wordt. De lente is hier erg laat, je ziet nog heel veel bloesem. We moeten nog wat boodschappen doen want gisteren zijn we een paar dingen vergeten, dus als we ergens een supermarkt tegenkomen gaan we daar eerst naar toe. Dan verder naar Penticton, daar vinden we al snel een camping en het is 17.15 uur als we daar komen. Hoog tijd voor een glaasje rosé, en dan nog een glaasje rosé, ondertussen wordt het eten gekookt, vandaag macaroni. Het was de bedoeling om 2 dagen in dit gebeid te blijven, maar we hebben besloten om morgen al naar Revelstoke te gaan en dan daar 2 nachten te overnachten. 

.